آتـــــــــــــــــــــــــرینـــــــــــــای قشنگم شد یکساله

زمستون بود

ماه بهمن 

اما به جای برف توی خونه ما شکوفه بارید

یهو همه جا گل بارون شد 

روشنایی اومدتوخونمون

فرشته کوچولوی آسمونی زمینی شد 

آترینای عزیزم آمد و با اومدنش به زندگی مادوتا معنا بخشید

امروز یکسال از اون روز گذشت

روزی که اومدی تا همه ی داشته ها و نداشته های مادوتا بشی

یکسال گذشت از روزی که من به یمن وجود تو حس مادری رو تجربه کردم

قشنگترین حس دنیا را .....

و از خدای مهربون عاجزانه میخام تا هستم منو لایق این نام قشنگ بدونه 

واین حس قشنگ مادری رو تا آخرین نفس برام زنده نگه داره 

عزیز دل مامان تو مدت این یکسالی که گذشت لحظه لحظه با حرکات قشنگت جون گرفتیم

هر حرکت جدید حرف جدید ....واسمون یه ذوق و شوق زیادی داشت

آقو آقو کردنت

با چشم قشنگت اطراف رو پاییدنت

دستهاتو دیدنت

کپ افتادنت

سینه خیز رفتن و بعدم کپ کپی رفتنت

یواش یواش حرف زدنت

دست به دیوار گرفتن و بلند شدنت

واااااااااااااااااااااااااااااای از کلمه های قلمبه سلمبه گفتنت دیگه چی بگم

عشق تـــــــــــــــــــــــــــــــاووووعت (ساعت)!!!!!!!!!!!

تابووووووووو(تابلو)

بابا و مامان گفتنت که دیگه روح رو از بدن آدم بیرون میبره 

خلاصه که هزارتا دلبری بلد شدی و برامون اجرا کردی...

تو تموم این لحظات شاکر خدا بودم و اگه تو شکرگزاریش کم گذاشتم

همین جا حق مطلب رو ادا میکنم و با تموم وجودم میگم :

خدایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا هزاران هزار بارشکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرت

به خاطر محبت ها و لطف هایی که با وجود آـرینای عزیزمون به ما داشتی

از روز تولدت بگم 

دلم میخاست یه تولد جانانه برات بگیرم تموم تلاشمم کردم ولی خوب بازم اونجور که

دلم میخاست نشد

آش پشت پات رو هم همون روز پختم 

از لطف خدا همون روز یه مقدار برف هم اومد که هوارو قشنگتر کرده بود

خلاصه مهمونات اومدن و بزن و برقص تولدت شروع شد

بعدهم پذیرایی و بریدن کیکت که به شکل عدد یک بود 

بعدشم باز کردن کادوهایی که زحمت کشیده بودن 

اون روز یه کم کم حوصله شده بودی و هی نق میزدی با اینکه قبلش 

خوابیده بودی 

که شاید به خاطر سروصدا و شلوغ پلوغی دور و اطرافت بود

خلاصه که دختر عزیز و قشنگ من یکساله شد و...............

دیگه قشنگ میتونه بدوه 

اطرافیانو کامل میشناسه 

تموم تلاشش رو ممیکنه که به هرچی میخاد برسه

از پله های هال با سرعت بالا میره و منو استرس کش میکنه !

از هربلندی میخاد بزنه بالا

غذای سفره رو نوش جون میکنه 

با هرآهنگی شروع میکنه نینای نای کردن و دست زدن و با پا رقصیدن 

تو لباس پوشیدنش خیلی کمک میکنه 

جیغ و داد و دعوا راه میندازه واگه کسی تشر بهش بزنه حسابی از خجالت طرف درمیاد !!

به موز و ماست و سوپ و بیسکوئیت خیلی علاقه داره

دیگه نمیدونم چی بگم

فقط مثل همیشه عزیزای دلم رو به خدای مهربون میسپارم و عاجزانه ازش میخام 

عمرشون طولانی و بی غم و غصه و با دل خوش و شاد و تندرست طی بشه 

[موضوع : ]